ساختمان ابتدايي يك رله اضافه جريان
عبور جريان از سيم پيچها باعث بحركت در آمدن قسمت هاي متحرك در رله و در نتيجه وصل كنتاكت مربوط به صدور فرمان مي گردد . مي توان از طريق كشش فنر نگهدارنده رله يا از طريق تغيير تعداد دور رسم پيچ تنظيم جريان رله را مي توان تغيير داد . به اين رله ها ، رله هاي اضافه جريان با عملكرد آني يا رله هاي اضافه جريان با عملكرد بدون زمان مي گويند . معمولاً به هنگام وصل مدار ، براي چند لحظه اول جريان زيادي در مدار برقرار مي شود و در چنين شرايطي اگر رله اضافه جرياني كه در صفحه قبل تشريح مدار وجود داشته باشد موجب قطع كليد خواهد شد لذا معمولاً رله ها را به ترتيبي طراحي مي كنند تا هنگام تشخيص اضافه جريان بلافاصله فرمان تريپ ندهد . بلكه بعد از مقداري تأخير ( در حدود چند ثانيه ) فرمان تريپ بدهد . به اين رله ها رله هاي اضافه جريان تأخيري زمان معين مي گويند .
در شبكه معمولاً اضافه جريان بام مقادير مختلف اتفاق مي افتد . مثلاً اضافه جريان در حدود 5/1 برابر جريان نامي شايد براي چند لحظه روي شبكه و سيستم قابل تحمل باشد ولي اضافه جريان معادل ده برابر جريان نامي بهتر است كه هر چه سريعتر حذف شود. لذا وجود رله هايي لازم است كه اضافه جريان هاي زياد را خيلي زود و اضافه جريانهاي كم را قدري ديرتر قطع كنند . به اين رله ها ، رله هاي اضافه جريان زمان معكوس مي گويند . يعني رله هايي كه مدت زمان عملكرد شان با مقدار اضافه جريان نسبت عكس دارند . هر چه مقدار اضافه جريان بيشتر باشد زمان عملكرد كوتاهتر مي‌شود. گاهي رله هاي تاخيري را به يك رله بدون زمان نيز مجهز مي كنند .
حال كه صحبت از تنظيم رله هاي اضافه جريان شد اشاره مختصر به اين نكته بد نيست كه : تنظيم جريان و زمان يك رله اضافه جريان با توجه به شرايط زير تعيين مي شود :
الف ) تنظيم جريان رله با جريان نامي مدار مناسبت داشته باشد يعني (1.4XIN تا 185)
ب ) تنظيم جريان با توجه به قدرت اتصال كوتاه در مدار انجام شود .
( يعني به گونه اي تنظيم شود كه اتصاليهاي خيلي دور را به خاطر جريان كم نبيند).
ج ) تنظيم جريان و زمان بگونه اي انتخاب شود كه هر رله با رله هاي قبل و بعد از خود هماهنگ عمل كند .
این متن تکمیل می گردد